- حسین طهرانی (حُ سَ نِ طِ)
ابن عبدالرحیم اصفهانی فقیه اصولی. صاحب ’الفصول الغرویه’ در اصول. وی در 1261 هجری قمری / 1845 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از بروکلمان پیوست ج 2 ص 827) (ذریعه ج 11 ص 205)
معنی حسین طهرانی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ طُ)
لغت نامه دهخدا
ابن علی بن محمد بن عبدالصمد اصفهانی لیثی صاحب ’لامیهالعجم’. متولد 453 هجری قمری / 1061 میلادی مقتول 513 هجری قمری 1119/م. به کلمه طغرائی در همین لغت نامه و نیز رجوع به وفیات الاعیان ج 1 ص 200 و معجم الادباء ج 1 صص 5-60 و شذرات الذهب ج 4 ص 41 و البدایۀ ابن کثیر ج 12 ص 190 و مرآت الجنان ج 3 ص 210 و مفتاح السعاده ج 1 ص 197 و اعیان الشیعه ج 27 ص 76 و کشف الظنون و روضات الجنات ص 248 و تنقیح المقال ج 1 ص 336 شود و در هدیه العارفین ج 1 ص 311مرگ وی در 515 هجری قمری آمده است. (ذریعه ج 5 ص 38)
(حُ سَ نِ حَرْ را)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)
(حَ سَ نِ تِ)
لغت نامه دهخدا
شاعر سدۀ یازدهم و معاصر نصرآبادی بود و در مدرسه ’جده’ اصفهان تحصیل علم میکرد. (ذریعه ج 9 ص 343)
(مُ حَمْ مَ حُ سَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالرحیم طهرانی رازی. از فقهای امامیه بود که سالها در کربلا رحل اقامت افکند و به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت. مؤلف روضات الجنات در شرح حال شیخ محمدتقی طهرانی رازی نویسد که او برادری داشت فاضل به نام شیخ محمد حسین مؤلف کتاب الفصول فی العلم الاصول که از بهترین و جامعترین کتب اصول فقه می باشد. طهرانی رازی در سال 1261 در شهر کربلا فوت نمود. (از معجم المطبوعات ج 2 ص 1649) (الاعلام زرکلی ج 3 ص 891) (روضات الجنات ج 1 ص 131)